Eolische eilanden

Lieve allemaal,

Heel erg hoog tijd om jullie allemaal weer bij te praten over mijn leven in het fantastische Italië! Ik ben afgelopen weekend weer wat meer van Sicilië gaan verkennen, wat een prachtig land!!! Maar, laten we maar chronologisch beginnen, haha! 

Na mijn vorige verslagje heb ik mijn laatste vier colleges en tentamen gehad, de colleges waren zoals altijd lang, maar wel nog wat van geleerd en mijn tentamen ging prima, dus dat deel zit er alvast op! Ik heb voor deze maand nog mijn project om af te maken en daar heb ik afgelopen weken met Cris ook een aantal dagen aan gewerkt. Verder was een professor uit Noorwegen in Palermo, dus zijn we met de studiegroep heerlijk gaan uit eten in een leuk restaurantje dat wat onbekendere Italiaanse keuken serveert, maar wel echt heerlijk!

Verder heb ik na mijn laatste college een leuk feestje gehad met studiegenootjes en ook afscheid van de Colombiaanse mensen die in mijn colleges zaten, en een lekkere barbecue na het laatste tentamen. Ook is het heerlijk weer hier, wat het studeren niet echt aanmoedigt en de stranddagjes wel. Helaas is het strand bij Palermo, Mondello,inmiddels bijna helemaal privé, wat betekend dat het ontzettend vol is en dat er overal bedjes staan waar je voor moet betalen, daarom ben ik met Cris Capo Gallo gaan verkennen, een mini-strandje op een kilometer lopen van Palermo, met prachtige natuur en lekker rustig. Maar, zo enthousiast als ik vorige week over Capo Gallo was, nu stelt het in mijn gedachten niet meer zo veel meer voor.

Afgelopen weekend (of eigenlijk, vier dagen in verband met de nationale dag van Italië) ben ik naar de Eolische eilanden geweest met een Erasmus tripje. Met zo'n 90 studenten (waarvan minstens de helft Spanjaarden) vertrokken we om 5 uur 's ochtends, slechts een uur later dan gepland, richting Mizzaro om daar de boot naar de eilanden te pakken. De tocht heen was al erg gezellig, Jorge en ik kenden verder niet heel veel mensen, maar we maakten al snel wat nieuwe vrienden. Eenmaal aangekomen werden de kamers verdeeld in een heerlijk Italiaans proces, waarbij het uiteraard bijna mis ging, maar uiteindelijk belandde ik in een appartementje met Franzi, een Duits meisje, Tuğçe ("Toetjè") uit Turkijke en Giuliana, een Italiaans meisje wat de trip organiseerde. Na snel wat gegeten te hebben hebben we een busreisje gehad over Lipari, het eiland waar we verbleven en daarna heb ik met nog wat nieuwe mensen (Emily, Florie, Luigi, Mariano, Vivi) en Jorge en mijn nieuwe kamergenootjes de stad Lipari nog verkend. 's Avonds hadden we een barbecue met iets te weinig eten, maar wel gezellig. Ik ben wel redelijk op tijd (dat wil zeggen rond 1 uur, ruim voordat het feestje af was gelopen) naar huis gegaan, helemaal gesloopt van het vroege opstaan.

De volgende dag zijn we met een privé-boot (voor 90 mensen, dus nog steeds vol genoeg) om Lipari en Salina heen gevaren. Prachtige eilanden, prachtige uitzichten en heerlijke zee waar we om de zoveel tijd even in mochten springen (met groot genoegen, het was behoorlijk warm!). 's Avonds was er weer een barbecue gepland, maar uit wijze les van de avond ervoor heb ik met de meiden van mijn appartement en de andere mensen die in dat gebouw zaten een kleine Apperitivo gehad vooraf met uitzicht over een prachtige zonsondergang met in de verte Stromboli, een actieve vulkaan, die een heel bijzondere as-streep in de lucht trok (hoop dat die foto goed gelukt is op mijn telefoon!). Na het eten was er een Mr. and Mrs. Erasmus-verkiezing, waar Giuliana mij stiekem voor had ingeschreven. Tot mijn grote schrik en verassing werd mijn 'optreden' van wijn inschenken bij de jury beloond met een top-3 plaats, maar gelukkig kon ik daarna weer terug naar een normaal gezellig avondje.

Zaterdag stond de dag op de planning waar ik het meest naar uit had gekeken: We gingen naar Stromboli, waar we hopelijk een vulkaan zouden zien spuwen! Na een zeer welkom kopje koffie met mijn kamergenootjes zijn we weer op de boot gegaan, dit keer richting Panarea, weer een mooi eilandje met echt een prachtig stadje; witte huisjes met blauwe deurtjes en raampjes, net Santorini! Daarna voeren we richting Stromboli, en na een wandeling langs het zwarte strand en een cocktail met prachtig uitzicht zijn we de boot weer op gegaan om van een geweldige zonsondergang te genieten naast de vulkaan, echt prachtig! Toen de zon eenmaal onder was begon het wachten op de spuwende vulkaan. Hoewel de foto's mislukt zijn was de avond perfect. Drie keer hebben we de Stromboli rode vonken zien spuwen, echt geweldig! Tot mijn grote teleurstelling gingen we om half 10 alweer richting Lipari, al was de boottocht terug ook fantastisch; zonder lichtvervuiling en een heldere avond gaf ons een prachtige sterrenlucht. Na een welkome douche hadden we weer een gezellig avondje; iets te gezellig waardoor ik uiteindelijk drie uur heb geslapen. De volgende ochtend, na een Siciliaans ontbijt van Granita, Brioche en espresso, op weg naar het eiland Vulcano heb ik dus ook nog een powernap gedaan op de boot.

Ik had de dagen ervoor iets teveel zon gevangen, en hoewel het iets meer bewolkt was ben ik maar verstandig uit de zon gaan zitten, iets minder mooie uitzichten, maar mijn lippen waren een beetje verbrand, dus wel een goed idee leek mij. Eenmaal op het eiland, waar het trouwens echt vreselijk naar rotte eieren stonk door de Vulkanische activiteit, zijn we de krater gaan bezoeken die in 1890 voor het laatst actief was. Hoewel er geen lava stroomde kwam er wel flink wat stoom uit spleten (Fumarolen, volgens mijn National Geographic). Na de indrukwekkende krater met heerlijk uitzicht ben ik met Franzi en Jorge een panini gaan halen, na eerst een half uur met de eigenaar van de winkel streekproducten en wijn te hebben geproefd en mijn Italiaans te hebben geoefend. Daarna zijn we naar het strand gegaan, langs een ontzettend stinkende Vulkanische modderpoel waardoor ik bijna over mijn nek ging. De zee was echter heerlijk, en er waren ook een paar van die Fumarolen waren, waardoor er warm water van zo'n 60 graden opborrelde in de zee, wat ik erg leuk vond om mee te maken. Daarna was het helaas al tijd voor de weg terug; nog een laatste boottocht per ferry terug naar het 'vaste land' van Sicilië, om vervolgens nog drie uur naar huis te gaan per bus. 

Ik hoop dat ik een beetje heb kunnen omschrijven hoe fantastisch die eilanden waren, echt fantastisch gewoon! Ik hoop dat de foto's (ik zal kijken hoe ver ik kom met sorteren, het zijn er zo'n 500) voor jullie ook zo geweldig zijn, maar als jullie nog niet overtuigd zijn ben ik over drie weken terug om jullie allemaal te vertellen waar jullie op vakantie moeten.

Komende twee dagen moet ik flink studeren, want woensdag komt Roos op bezoek en vrijdag komt Maartje ons vergezellen, jippie! Veel vakantie en weinig studeren dus, haha!

Liefs,

Emmy