Colleges en wandeltochten

Lieve allemaal,

Alweer een week voorbij gevlogen, wat gaat de tijd toch snel hier!

Deze week begonnen eindelijk de colleges. Maandag begon voor mij met een indrukwekkende verslaping, ik werd 20 minuten voor het college wakker! Maar niet gevreesd, ik heb het gehaald! De colleges zijn erg interessant tot nu toe. Uitdagend, maar leuk! En gelukkig is de professor groot voorstander van klein beginnen en rustig opbouwen, dus alles is goed te volgen!

Rustig opbouwen gold helaas alleen voor de inhoud van de colleges. Dag 1 kregen we meteen een flinke assignment mee die vrijdag ingeleverd moest worden. Meteen de bieb in dus! Na maandag flink te zijn opgeschoten en dinsdag en woensdag verder te hebben gewerkt en het grootste deel opnieuw te moeten doen was het donderdag tijd voor weer een mooie wandeling. Het weer in Bergen is al de hele week fantastisch en na al dat studeren was het heerlijk om even buiten te zijn. We (Monika en een vriendin die op bezoek was, Jo, Jonas, Sebastiaan en ik) hadden een leuke wandeling gevonden in Bergen van, volgens de beschrijving, 'slechts' 1.5 uur. Tot mijn grote teleurstelling was dat niet helemaal waar.. De wandeling naar het startpunt was al een uur en vervolgens hebben we een uur trappen op gelopen. Het uitzicht boven was het echter meer dan waard, zoals gewoonlijk. Wel een beetje een steek in de rug dat boven een bordje hing dat de snelste tijd ooit 8 minuten was!

Boven aan de trappen hebben we pauze gehouden en wat foto's gemaakt, om vervolgens verder te lopen. Een prachtige wandeling, mooie natuur en mooie meren voordat we de top van de Rundermanen bereikten. Na een pauze voor een welverdiend biertje op de top - een traditie van Chris, een studiegenoot uit Colombia - begonnen we aan onze afdaling richting Fløyen. Uiteindelijk was onze korte wandeling een tocht van 5 uur geworden. Eenmaal thuis heb ik snel wat gekookt en gegeten.

Vrijdag, na het inleveren van de assignment, was het tijd voor een feestje! Monika was jarig, dus hebben we met de hele EMSD-groep gebarbecued en gefeest. Echt super gezellig! Ben blij dat ik in zo'n leuke groep terecht ben gekomen. Uiteindelijk lag ik om half 4 in bed. Zaterdag ben ik met Jonas, Jorge en Jo auto's gaan huren om zondag naar Trolltunga te kunnen gaan en vervolgens routes uitgezocht. Daarna heb ik met Sebastiaan, Monika en Eva film gekeken om op tijd naar bed te gaan.

Zondag, gisteren dus, was het tijd voor de grote hike: Trolltunga! Om 3.30 opstaan om om 4 uur in de auto te zitten. Slimme ik had weldegelijk de vertrektijden van de ferry gecheckt, maar die bleken op zondag anders te zijn. Na een uurtje wachten en genieten van de prachige zonsopkomst konden we echter verder rijden naar Odda. De tocht met de auto door de Fjorden was prachtig; watervallen, tunnels, mooie uitzichten. Het weer was fantastisch, strakblauwe lucht en volle zon. Om half 10 konden we beginnen aan de tocht naar Trolltunga. Omdat de auto's niet in de buurt geparkeerd konden worden besloten Monika, Eva en ik vast naar boven te lopen zodat we ons eigen tempo konden bepalen. Eerst wilden we boven aan de eerste klim (800 meter omhoog in 1.7km) wachten, maar de muggen waren in zo'n grote getalen aanwezig dat we maar verder zijn gelopen. Met veel prachtige uitzichten (volgens Monika alsof we door een ansichtkaart liepen), lekker fris bergwater en ruim voldoende pauzes wist alleen Jo ons voor de Trolltunga in te halen op de laatste kilometer. Met zijn vieren gingen we vast in de rij staan voor dé foto. De romantiek van Trolltunga werd een beetje verpest doordat die rij 1.5 uur duurde. Na wat groepsfoto's en nog wat rondhangen op de top begonnen we aan de terugreis.

In mijn korte broek (goed he, papa!) door de gletsjers, over rotsen, en uiteindelijk die verschrikkelijke afdaling van 1.7 km over trappen bereikten we de finish. Het werd me al snel duidelijk dat dat laatste stuk puur op karakter was, want eenmaal beneden kon ik geen stap meer zetten! Terwijl ik wachtte op Valerio, Giovanni en Jorge ging de rest vast de auto's halen. Na de 4 uur durende terugreis lag ik eindelijk om half 2 in bed, helemaal kapot!

Inmiddels heb ik mijn eerste college van maandag er alweer op zitten en zit ik met de beentjes omhoog in mijn bed... Volgens mij heb ik een spier in mijn knie verrekt, want traplopen - mijn college was 6 verdiepingen omlaag - was nogal moeilijk te bereiken... Dus komende dagen lekker rustig aan en studeren. En genieten van de foto's natuurlijk (jullie ook als ik ze straks geüpload heb!), want al die pijn was het tripje meer dan waard!

Heel veel liefs,

Emmy